หมาป่ากับลูกแกะ
 |
| หมาป่ากับลูกแกะ |
หมาป่าตัวหนึ่งเดินมาที่ลำธาร เห็นลูกแกะตัวหนึ่งก้มดื่มน้ำอยู่ปลายลำธารก็คิดจะจับกินเป็นอาหาร จึงแกล้งโมโห ตวาดดหาเรื่องว่า
"หน็อยแน่! เจ้าลูกแกะ เจ้ากล้าดียังไงถึงเดินลงไปกวนน้ำให้ขุ่นจนข้าดื่มไม่ได้แล้ว"
ลูกแกะตัวสั่นตอบด้วยความหวาดกลัวว่า
"คงไม่ใช่ข้าหรอก เพราะข้าดื่มน้ำอยู่ที่ปลายลำธาร จะไปทำน้ำขุ่นได้ยังไง"
หมาป่ารู้สึกเสียหน้าแต่ก็ยังพาลต่ออีกว่า
"ถึงแม้เจ้าจะไม่ได้ทำเรื่องนี้ แต่เมื่อหกเดือนก่อนข้ารู้นะว่าเจ้าพูดถึงข้าเสียๆ หายๆ"
ลูกแกะรีบบอกว่า "แต่ตอนนั้นข้ายังไม่ได้เกิดเลยด้วยซ้ำ"
หมาป่าเจ้าเล่ห์นิสัยพาลยังไม่ยอมลดละ
"ถ้าอย่างนั้น ต้องเป็นพ่อของเจ้าแน่ๆ ที่พูดให้ร้ายข้า เพราะฉะนั้นเจ้าต้องชดใช้แทนพ่อของเจ้า"
หมาป่าพูดจบก็กระโจนเข้าขย้ำลูกแกะผู้น่าสงสารทันที
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"คนพาลย่อมหาเรื่องกล่าวร้ายผู้อื่นได้เสมอ แม้ผู้นั้นจะไม่มีความผิดก็ตาม"
ที่มา : 101 เรื่องเอกนิทานอีสป
