14 ก.ค. 2552

คำพังเพย สุภาษิต สำนวนไทย

คำพังเพย  หมายถึง  คำเปรียบเทียบเรื่องต่าง ๆ เพื่อใช้ติชม ซึ่งสะท้อนถึงความคิด ความเชื่อถือ และค่านิยม อันเป็นลักษณะของคนไทย เช่น ค่านิยมในการยกย่องผู้มีอาวุโส เคารพครูบาอาจารย์ และนิยมความสุภาพอ่อนโยน เช่น



"พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง"
หมายความว่า พูดไปไม่มีประโยชน์นิ่งเสียดีกว่า

สำนวน  หมายถึง  คำกล่าวที่คมคาย  กะทัดรัดงดงาม  และฟังดูไพเราะจับใจ  รวมเนื้อความของเรื่องยาวๆ  ให้สั้นลง  เป็นคำกล่าวที่ใช้ถ้อยคำเพียงเล็กน้อย แต่กินความหมายลึกซึ้ง

สุภาษิต  หมายถึง  คำกล่าวที่ดีงาม เป็นคำสั่งสอนที่มุ่งแนะนำให้ปฏิบัติ  ให้ประพฤติดี  ประพฤติชอบ  หรือให้ละเว้น




กบเลือกนายชุบมือเปิบ
กระเชอก้นรั่วชิงสุกก่อนห่าม
กระดังงาลนไฟชี้โพรงให้กระรอก
กระดี่ได้น้ำชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้
กระดูกขัดมันชาติเสือต้องไว้ลาย ชาติชายต้องไว้ชื่อ
กระต่ายตื่นตูมช้างสาร งูเห่า ข้าเก่า เมียรัก
กระโถนท้องพระโรงช้างเท้าหลัง
กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้ช้างเท้าหน้า
ก่อแล้วต้องสานช้างตายทั้งตัวเอาใบบัวปิดไม่มิด
กันดีกว่าแก้ช้างขี้ขี้ตามช้าง
กาในฝูงหงส์ช้าเป็นการ นานเป็นคุณ
ก้างขวางคอช้าๆได้พร้าเล่มงาม
กิ้งก่าได้ทองชักหน้าไม่ถึงหลัง
กินน้ำใต้ศอกชักแม่น้ำทั้งห้า
กินบนเรือนขี้บนหลังคาชักใบให้เรือเสีย
กินปูนร้องท้องใจเขาใจเรา
กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้องใจดีสู้เสือ
เก็บเบี้ยใต้ถุนร้านใจดีผีเข้า
เกลียดตัวกินไข่เจ้าบุญนายคุณ
เกลียดปลาไหลกินน้ำแกงเจ้าไม่มีศาล
เกลือจิ้มเกลือจุดใต้ตำตอ
เกลือเป็นหนอนจับเสือมือเปล่า
แกะดำจับแพะชนแกะ
แกงจืดจึงรู้คุณเกลือจับปลาสองมือ
ใกล้เกลือกินด่างจมไม่ลง
ไก่แก่แม่ปลาช่อนจนแล้วไม่เจียม
ไก่แก่หนังเหนียวเงินดีงานดี
ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่งงมเข็มในมหาสมุทร
ไก่รองบ่อนคุณข้าวแดงแกงร้อน
ขนหน้าแข้งไม่ร่วงคางคกขึ้นวอ
ขนมจีนผสมน้ำยาคับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก
ขมิ้นกับปูนความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
ข่มเขาโคขืนให้กลืนหญ้าความรักไม่มีพรมแดน
ข้าเก่าเต่าเลี้ยงคมในฝัก
ข้างนอกขรุขระ ข้างในต๊ะติ๊งโหน่งคบพาล พาลพาไปหาผิด คบบัณฑิต บัณพิตพาไปหาผล
ข้างนอกสุกใส ข้างในเป็นโพรงคบคนให้ดูหน้า ซื้อผ้าให้ดูเนื้อ
ขายผ้าเอาหน้ารอดคนล้มอย่าข้าม
ข้าวใหม่ปลามัน
ขิงก็รา ข่าก็แรง
คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ
เข้ากันเป็นปี่เป็นชลุ่ยคนตายขายคนเป็น
เข้าด้ายเข้าเข็มคดในข้องอในกระดูก
เข้าทางตรอก ออกทางประตูเขียนด้วยมือลบด้วยเท้า
เข้าพระเข้านางเขียนเสือให้วัวกลัว
เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตามเข็นครกขึ้นภูเขา
เชื้อไม่ทิ้งแถวถี่ลอดตาช้าง ห่างลอดตาเล็น
ใช้แมวเฝ้าปลาย่างท่าดีทีเหลว
ดักลอบต้องหมั่นกู้ทำคุณบูชาโทษ
ดินพอกหางหมูทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
ดีดลูกคิดรางแก้วทำนาบนหลังคน
ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ทำบุญเอาหน้า
ดูช้างให้ดูหน้าหนาว ดูสาวให้ดูหน้าร้อนทีเขาทีเรา
ดูตาม้าตาเรือทุนหายกำไรหมด
เด็กดอกฟ้าทุบหม้อข้าวตัวเอง
เด็ดบัวเหลือใยธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม
เดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัดนกกระจอกกินน้ำ
ตกกระไดพลอยโจนนกกระจอกเลี้ยงไม่เชื่อง
ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้นกน้อยทำรังแต่พอตัว
ต้นคดปลายตรงนกสองหัว
นอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น
ต้นรักต้นโศกนับหนึ่งถึงสิบ
ต้นร้ายปลายดีนางทุกนางงามสรรพเมื่อดับเทียน
ตบมือข้างเดียวไม่ดังนานปีทีหน
ตบหัวลูบหลัง
ต้อนรับขับสู้
นายว่าขี้ข้าพลอย
ต่อหน้ามะพลับ ลับหลังตะโกน้ำกลิ้งบนใบบอน
ตักน้ำรดหัวสากน้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา
ตักน้ำใส่กระโหลก ชะโงกดูเงาน้ำให้รีบตัก
ตัดน้ำไม่ขาดน้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ
ตัดไฟแต่หัวลมน้ำตาลใกล้มด ใครจะอดได้
ตาดีได้ ตาร้ายเสียน้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง
ตาบอดได้แว่นน้ำถึงไหน ปลาถึงนั่น
ตามใจปากจะยากนานน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ
ตายทั้งเป็น
ตาเล็กตาน้อย
น้ำนิ่งไหลลึก
ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำน้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า อัฌชาสัย
ติเรือทั้งโกลนน้ำลดตอผลุด
ตีงูให้กากิน
ตีงูให้หลังหัก
นินทากาเลเหมือนเทน้ำ
ตีงูที่หางนุ่งลมหม่ฟ้า
ตีตนก่อนไข้ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว
ตีท้ายครัวบัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ขุ่น
ตีวัวกระทบคราดบ่างช่างยุ
ตึงนักมักขาดบานปลาย
ตื่นก่อนนอนหลังบานไม่รู้โรย
เตี้ยอุ้มค่อมบ้านแตกสาแหรกขาด
แตงร่มใบบ้านเมืองมีขื่อมีแป
ถ่มน้ำลายรดฟ้าปลาได้น้ำ
ถลำร่องชักง่าย ถลำใจชักยากปลาหมอตายเพราะปาก
ถอยหลังเข้าคลองปล้ำผีลุก ปลุกผีนั่ง
ถ้อยที่ถ้อยอาศัยกันปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ปลูกอู่ตามใจผู้นอน
ถ่านไฟเก่าปอกกล้วยเข้าปาก
มาเหนือเมฆ
ปั้นน้ำเป็นตัวมีตาหามีแววไม่
ปลูกพืชย่อมหวังผลมือใครยาวสาวได้สาวเอา
ปลูกเรือนค่อมตอมือไม่พายเอาเท้าราน้ำ
ปลูกเรือนผิดคิดจนเรือนทะลายมือไวใจเร็ว
ปากตะไกรมืออยู่ไม่สุข
ปากปราศัย หัวใจเชือดคอแม่หม้ายผัวเผลอ
ปากเป็นเอกเลขเป็นโทแมวนอนหวด
ปากว่าตาขยิบแมวไม่อยู่หนูร่าเริง
ปากว่ามือถึงไม่ได้ด้วยเล่ห์ เอาด้วยกล
ปากหวานก้นเปรี้ยวไม่มีมูลฝอยหมาไม่ขี้
ปิ้งปลาประชดแมวไม่เห็นน้ำตัดกระบอก
ปิดทองหลังพระไม่เห็นกระรอกโก่งหน้าไม้
ปีกกล้าขาแข็งไม่เอาถ่าน
ไปไหนมาสามวา สองศอกไม้แกดัดยาก ไม้อ่อนดัดง่าย
ไปลามาไหว้ยกธงขาว
ผ่อนสั้นผ่อนยาวย้อมแมวขาย
ผ่อนหนักผ่อนเบายากเจ็ดทีดีเจ็ดหน
ผ้าขี้ริ้วห่อทอง
ผู้ชายพายเรือ
ย้ำหัวตะปู
ผู้ดีเดินตรอก ขี้ครอกเดินถนนยืนกระต่ายขาเดียว
ผู้ดีแปดสาแหรกยื่นหมูยื่นแมว
แผลเก่ายืมง่ายใช้ยาก
ฝนทั้งให้เป็นเข็มยุงร้ายกว่าเสือ
ฝันร้ายกลายเป็นดีรกหญ้าดีกว่ารกคน
ฝากผีฝากไข้รวบหัวรวบหาง
พบไม้งามเมื่อขวานบิ่นรวมกันเราอยู่ แยกกันเราตาย
พลอยฟ้าพลอยฝนร้อยชู้หรือจะสู้เมียตน
พายเรือในอ่างร้อยลิ้นกะลาวน
พุ่งหอกเข้ารกรักดีหามจั่ว รักชั่วหามเสา
พูดดีเป็นเงินเป็นทองรักนักมักหน่าย
พูดไปไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทองรักพี่เสียดายน้อง
เพชรตัดเพชรรักเมียเสียเพื่อน
เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายากรักสนุกทุกข์ถนัด
รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง
แพ้เปน็พระชนะเป็นมารรักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี
ฟังไม้ได้ศัพท์จับไปกระเดียดรีดเลือดเอากับปู
ฟังหูไว้หูรู้มากยากนาน
ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำรู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี
ฟื้นฝอยหาตะเข็บรู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหาง
ไฟสุมขอนเรียนผูกต้องเรียนแก้
มะนาวไม่มีน้ำเรือล่มในหนอง ทองจะไปไหน
มะกอกสามตะกร้าปาไม่ถูกเรือล่มเมื่อจอด
ลงเรือลำเดียวกัน
ม้าดีต้องมีพยศลมรักลมลวง
มารคอหอยล้มทั้งยืน
มารหัวใจล้วงคองูเขียว

ละเลงขนมเบื้องด้วบปากเสือไม่ทิ้งลาย
ลิงหลอกเจ้าเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้
ลิ้นกับฟันหนอนบ่อนไส้
ลืมตาอ้าปากหนังหน้าไฟ
ลูกไก่ในกำมือหน้าเนื้อใจเสือ
ลูกผีลูกคนหน้าสิ่วหน้าขวาน
ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นหน้าไหว้ หลังหลอก
ลูกรักอยู่หลัง ลูกชังอยู่หน้าหนามยอกอก
ลูกศิษย์คิดล้างครูหนามยอกเอาหนามบ่ง
ลูบหน้าปะจมูกหนามแหลมไม่มีคนเสี้ยม
เล็กพริกขี้หนูมะนาวกลมกลิ้งไม่มีคนกลึง
เล่นกับไฟหนาวลมห่มผ้า หนาวฟ้าผิงไฟ
เล่นกับหมา หมาเลียปากหนาวผู้หญิงอิงผู้ใหญ่
เล่นกับสาก สากต่อยหัวหนีร้อนพึ่งเย็น
เลี้ยงช้างกินขี้ช้างหนีเสือปะจรเข้
เลือกนักมักได้แร่หมองูตายเพราะงู
โลภนักมักลาภหายหมาขี้ไม่มีใครยกหาง
วัดรอยเท้าหมาจนตรอก
วันพระไม่มีหนเดียวหมาลอบกัด
วัวลืมตีนหมาหมู่
วัวหายล้อมคอกหมาหยอกไก่
วัวเห็นแก่หญ้า ขี้ข้าเห็นแก่กินหมาหวงก้าง
เลือกที่รักมักที่ชังหมาเห็นข้าวเปลือก
ว่าอะไรว่าตามกันหมาเห่าใบตองแห้ง
เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวรหมาเห่าไม่กัด
เวลาไม่คอยใครหมายน้ำบ่อหน้า
สอนจรเข้ให้ว่ายน้ำหมูเขาจะหามเอาคานมาสอด
สอนหนังสือพระสังฆราชหมูในอวย
สร้างวิมานในอากาศหมูไปไก่มา
สำเนียงบอกภาษา กิริยาส่อสกุลหยิกเล็บเจ็บเนื้อ
สาดน้ำรดกันหลักปักโคน
สาวใส้ให้กากินห่วงคล้องคอ
สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็นหวานเป็นลม ขมเป็นยา
สิบพ่อค้าไม่เท่าพระยาเลี้ยงหวานอมขมกลืน
สีซอให้ควายฟังหอกข้างแคร่
สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้งหักด้ามพร้าด้วยเข่า
หันหน้าเข้าหากัน
สุกเอาเผากินหัวเดียวกระเทียมลีบ
สูงนักมักโค่นหัวล้านได้หวี
เสียกำเอากอบหาเหาใส่หัว
เสียทองเท่าหัว ไม่ยอมเสียผัวให้ใครหุงข้าวประชดหมา
เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่ายเห็นกงจักรเป็นดอกบัว
เสี้ยมเขาควายให้ชนกันเห็นขี้ดีกว่าไส้
เสือเฒ่าจำศีลเห็นเขาขึ้นคานหาม เอามือประสานรัดก้น
เห็นเงินตาโตอยู่สูงให้นอนคว่ำ อยู่ต่ำให้นอนหงาย
เห็นช้างเท่าหมูหายครูไม่รู้วิชา อายภรรยาไม่มีบุตร
เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่ออัฐยายซื้อขนมยาย
เหยียบเรือสองแคมเอาเนื้อหมูไปแซมเนื้อช้าง
อกเขาอกเราเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ
อดเปรี้ยวไว้กินหวานเอามะพร้าวห้าวไปขายสวน
อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมาเอาลูกเขามาเลี้ยง เอาเมี่ยงเขามาอม
อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน จะจนใจเองอยากเป็นขี้ข้า ให้เป็นนายประกัน
อยากเป็นหนี้ให้เป็นนายหน้า